1. Haberler
  2. Haberler
  3. Yaşam
  4. ‘3310 merkez…’ anonsuyla başlayan efsane 22 yıl evvel son buldu: Şehit Okkan unutulmadı

‘3310 merkez…’ anonsuyla başlayan efsane 22 yıl evvel son buldu: Şehit Okkan unutulmadı

service
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala
  • HABER 7

Sakarya Hendek doğumlu emniyet müdürü Ali Gaffar Okkan’ın şehadetinin üzerinden 22 yıl geçti. Muhtaçlık sahibi kimselere olan yardımı, Diyarbakırspor’a şartsız kuralsız takviyesi ve tebdili kıyafetle halkın ortasına karışıp vatandaşa birebir temas etmesiyle bilinen Okkan, 24 Ocak 2001’de misyon arkadaşlarıyla birlikte şehit edildi. Polis teşkilatına 30 yıldan uzun bir müddet veren emniyet müdürü, olay günü 5 polis memuruyla birlikte Diyarbakır Valiliği’ne gitmekteydi. Hain suikast sonucu hem teşkilattan hem de Diyarbakır’dan koparılmak istendi. Ancak vefatının üzerinden 22 yıl geçmesine rağmen Diyarbakır onu unutmadı. ‘Gaffar Baba’ olarak anılan Okkan’ın ismi çocuklarla, hatıratı ise kentte yaşatılmaya devam ediyor.

21 YAŞINDA MESLEĞE BAŞLADI

Çatışmalar, baskınlar ve faili meçhul cinayetler… Ali Gaffar Okkan polislik hayali kurduğunda Türkiye’nin resmi ana sınırlarıyla bu biçimdeydi.

“Fırıncı Fikri’nin oğlu” olarak Hendek’te dünyaya gelen Okkan, çok istediği Polis Koleji’ni Eylül 1970’te, Polis Akademisi’ni ise 1973’te tamamladı.

İlk vazife yeri İzmir’di. Şimdi 21 yaşındayken komiser yardımcısı olarak ‘Bismillah’ deyip mesleğe başladığı İzmir’de 10 yıl boyunca bilfiil çalıştı. Çeşitli misyonlarda bulundu.

“DİYARBAKIRLILAR ÇOK ŞANSLI”

Devam eden yıllarda Şanlıurfa’da, Eskişehir’de ve Kars’ta çalıştı. Vilayet Emniyet Müdürlüğü misyonunu birinci yaptığı yer Kars’tı. 4 yıllık çabadan sonra halktan biri haline geleceği Diyarbakır’a atanacaktı.

Kente geldiğinde kimsenin Okkan hakkında bir fikri yoktu. Lakin Karslılar, Okkan’ın vedasından dolayı ‘Diyarbakırlılar çok şanslı‘ demekle yetinecekti. 

“MASABAŞINDA OTURAN POLİS İSTEMİYORUM!”

Görevdeki birinci günlerini teşkilatın memurlarını seyretmekle geçirdi. Ne teşkilat ne de halk Okkan’ın nasıl bir hale bürüneceğini kestiremiyordu. O ise birinci anonsu kendi merkezine geçti. “3310 merkez… İki gündür kent merkezinde geziyorum ve görüyorum ki, arkadaşlarımız misyonlarının şuurunda değil, bu size birinci ve son ikazım…” demişti. Bu anons Okkan’ın kendi teşkilatına yaptığı birinci buyruğuydu. 

Okkan efsanesinin buyruğunda çalışan polisler, sonraki yıllarda yaptıkları açıklamalarda ‘Masabaşında oturan polis istemiyorum‘ biçiminde telkinlerde bulunduğunu söyleyecekti. Polisler onun devrinde daha çok toplumsal alandaki işlerle uğraşmaya başlamıştı. Diyarbakır’daki tüm teşkilat sokaklardaydı.

Memurlar halkın yardımına koşuyor, yaşlının ve muhtaçlık sahibi kimselerin kederini Okkan’a iletiyordu. Üstelik Diyarbakır’ın birinci bayan polisleri, tekrar onun devrinde vazifeye başlamıştı. Bayan polisler hem trafiği denetliyor hem de yaşlıların gereksinimlerini karşılıyordu. Bu üzere hizmetlerden dolayı bir bölümün zihninde oluşmuş polis karşıtı fikir birer birer yıkılıyordu.

DİYARBAKIRSPOR’UN ‘ONURSAL BAŞKANI’ OKKAN

Terörün faal olduğu yıllarda çocuklar dağa gitmesin diye gayret eden Okkan, Diyarbakır’daki gençliği spora yönlendiriyordu. Spor sayesinde hem terörün hem de uyuşturucu üzere ziyanlı alışkanlıkların önünü alabileceği inancındaydı.

Kentin en büyük kadrosu Diyarbakırspor’a ise gönülden bağlıydı. Diyarbakırspor maçlarını alana açılan tünelde seyrediyor, ekibin iç alandaki hiçbir maçını kaçırmıyordu.

Nitekim o dönemki kulüp idaresi, Gaffar Okkan’a ‘Onursal Başkanlık’ vazifesini takdim edecekti. Futbolcular ve teknik heyet onu öylesine benimsemişti ki, gol sevincini Okkan’la kutluyorlardı. O denli ki şehadet şerbetini içmeden önce tekrar Diyarbakırspor’un tesislerine gitmiş, grubun antrenmanını pür dikkat takip etmişti. 

“YAPACAK BİR ŞEY BULAMAZSAM BABAMIN FIRININA SARFİYAT EKMEK SATARIM”

Akşamları tebdili kıyafetle halkın ortasına karışan Ali Gaffar Okkan, garip gurebaya yardım etmekten hiç geri durmazdı. Evvel onlarla sohbet eder, daha sonra numarasını verir ve makamında itina ile ağırlardı.

Onun buyruğunda çalışan polis memurları, Okkan’ın vatandaştan birine kapısını kapattığına hiç şahit olmamıştı. En ağır olduğu periyotlarda dahi kapısı ebediyen halka açıktı. Bir gün evvel Okkan’ı tebdili kıyafetle sokakta gören halk, bir gün sonra makam koltuğunda otururken buluyordu. 

Okkan’ın vefatından sonra Anadolu Ajansı’na açıklamalarda bulunan çocukluk arkadaşı Mustafa Gezici, Hendek’teyken şahit olduğu ve Okkan’ın başrolünde olduğu yürekleri ısıtan bir anıyı şöyle anlatmıştı:

Gezici, Okkan’ın kimseden korkusu olmadığını da anlatmıştı. Okkan, “Makam peşinde değilim, yapacak bir şey bulamazsam, babamın fırınına masraf ekmek satarım” sıkıntısı.

TERÖRÜ KAPANA KISTIRDI

Bölgede tesirli olan Hizbullah’a yönelik arka arda başarılı operasyonlar gerçekleştiriyordu. Hizbullah’ı saklandığı hücrelerde buluyor, teşkilat üyeleriyle kapana sıkıştırıyor ve Diyarbakır’ın güvenliği için gece gündüz çalışıyordu.

Bu başarılı operasyonlardan rahatsızlık duyan Hizbullah, açık açık Okkan’ı tehdit ediyordu.

“DİYARBAKIR HALKINA EZİYET EDENİ YAKARIM”

O ise terör örgütünün tetikçilerini kamuoyu ile paylaşmıştı. Ve artık terörün amacındaydı. Polis memurları Okkan’ın durumundan tasa edip zırhlı araca binmesini istiyordu. Lakin o zırhlı araca binmeyi reddetmişti. ‘Ben zırhlı araca binersem vatandaş ne yapacak?‘ diyordu.

Bu kelamlar Okkan’ın şehadet şerbetini içmeden çabucak evvelki sözleriydi. Soğuk bir kış günü 5 meslektaşıyla bir arada Diyarbakır Valiliği’ne gideceği sırada pusuya düşürülecekti. “Diyarbakır halkına eziyet edeni yakarım‘ diyen Okkan’ın yanında Mehmet Kamalı, Sabri Kün, Mehmet Sepetçi, Atilla Durmuş ve Selahattin Baysoy vardı. Hepsi şehitlik mertebesiyle şereflenecekti. 

Onun Diyarbakır’daki kıssası ‘3310 merkez…‘ anonsuyla başlamış ve ne yazık ki ‘3325 merkez, sayın 3310 şehit oldu teşkilatımızın başı sağ olsun‘ anonsuyla son bulmuştu.

Diyarbakırlılar, kentin huzuru için çalışıp şehit düşen Ali Gaffar Okkan’ı, Mehmet Kamalı’yı, Sabri Kün’ü, Mehmet Sepetçi’yi, Atilla Durmuş’u ve Selahattin Baysoy’u 22 yıl geçmesine karşın unutmadı. Kentin gönlünde bir yara olarak kalan şehitlerin isimleri günümüzde çocuklarla yaşatılıyor…

KAYNAK: HABER7
‘3310 merkez…’ anonsuyla başlayan efsane 22 yıl evvel son buldu: Şehit Okkan unutulmadı
Yorum Yap

Tamamen Ücretsiz Olarak Bültenimize Abone Olabilirsin

Yeni haberlerden haberdar olmak için fırsatı kaçırma ve ücretsiz e-posta aboneliğini hemen başlat.
Giriş Yap

deebi.net ayrıcalıklarından yararlanmak için hemen giriş yapın veya hesap oluşturun, üstelik tamamen ücretsiz!

Bizi Takip Edin